natopić — dk VIa, natopićpię, natopićpisz, natopićtop, natopićpił, natopićpiony rzad. natapiać ndk I, natopićam, natopićasz, natopićają, natopićaj, natopićał, natopićany 1. tylko dk «ogrzewając rozpuścić wiele lub pewną ilość czegoś» Natopić laku, ołowiu,… … Słownik języka polskiego
potopić — dk VIa, potopićpię, potopićpisz, potopićtop, potopićpiony 1. «topiąc wiele osób, zwierząt spowodować ich śmierć; kolejno zatopić, utopić wiele osób, zwierząt, rzeczy» Potopić kocięta, szczenięta. Potopić łodzie nieprzyjacielskie. 2. rzad.… … Słownik języka polskiego
topić — ndk VIa, topićpię, topićpisz, top, topićpił, topićpiony 1. «zagłębiać, zanurzać w wodzie człowieka lub zwierzę, w celu pozbawienia życia; sprawiać, żeby coś się znalazło pod wodą, poszło na dno» Nie chciał topić małych kociąt, szczeniąt. Topić… … Słownik języka polskiego
topić się — I – utopić się {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić życie na skutek zanurzenia się w wodzie i związanego z tym duszenia się, ponosić śmierć przez utonięcie; tonąć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Topić się w morzu. Utopić się w jeziorze. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień